Świadczenie pielęgnacyjne
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje:
1) matce albo ojcu,
2) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego
1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 oraz z 2022
r. poz. 2140) ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom,
3) opiekunowi faktycznemu dziecka,
4) rodzinie zastępczej, osobie prowadzącej rodzinny dom dziecka,
dyrektorowi placówki opiekuńczo-wychowawczej, dyrektorowi regionalnej placówki
opiekuńczo-terapeutycznej albo dyrektorowi interwencyjnego ośrodka
preadopcyjnego
- jeżeli sprawują opiekę nad osobą w wieku do ukończenia 18. roku życia
legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo
orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej
lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie
ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego
współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia,
rehabilitacji i edukacji.
W 2024 roku świadczenie pielęgnacyjne przysługuje w wysokości 2988,00 zł
miesięcznie.
Kwota świadczenia pielęgnacyjnego podlega corocznej waloryzacji od dnia 1
stycznia.
Osobom, o których mowa w wyżej wymienionych punktach 1-3 oraz rodzinie zastępczej i osobie prowadzącej
rodzinny dom dziecka sprawującym opiekę nad więcej niż jedną osobą w wieku do
ukończenia 18. roku życia legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu
niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze
wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby
w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz
konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego
leczenia, rehabilitacji i edukacji, wysokość świadczenia pielęgnacyjnego
podwyższa się o 100% na drugą i każdą kolejną osobę, nad którą sprawowana jest
opieka.
W przypadku śmierci osoby wymagającej opieki, osoba sprawująca opiekę
zachowuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego do ostatniego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym nastąpił zgon osoby wymagającej opieki.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli:
1) osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku
opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym
mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla
opiekunów;
2) osoba wymagająca opieki została umieszczona lub przebywa w domu pomocy
społecznej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie
pielęgnacyjno-opiekuńczym, placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom
niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, o której mowa
w przepisach o pomocy społecznej, zakładzie karnym, zakładzie poprawczym,
areszcie śledczym albo schronisku dla nieletnich;
3) osoba wymagająca opieki jest uprawniona za granicą do świadczenia na
pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym
stanowią inaczej;
4) na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za granicą do
świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o
koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o
zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej;
5) na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do specjalnego zasiłku
opiekuńczego, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego lub prawo do zasiłku dla
opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i
wypłacie zasiłków dla opiekunów.