Zasiłek stały
Jest to świadczenie
obligatoryjne (obowiązkowe) przysługujące na podstawie art. 37 ustawy o pomocy
społecznej osobom całkowicie niezdolnym do pracy z powodu wieku lub
niepełnosprawności, spełniającym kryterium dochodowe i stanowi
uzupełnienie dochodu tych osób do kryterium ustawowego.
Osoba niezdolna do pracy z tytułu
wieku to osoba, która ukończyła 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna). Całkowita
niezdolność do pracy, zgodnie z ustawą o pomocy społecznej, oznacza: całkowitą
niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie do I lub II grupy inwalidów lub
legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w
rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu
osób niepełnosprawnych.
Wysokość
zasiłku stałego ustala się:
w przypadku osoby samotnie gospodarującej - różnicy
między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby,
w przypadku osoby w rodzinie - różnicy między
kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie.
Kwota zasiłku nie może być niższa niż 30
zł miesięcznie.
Od dnia 1 października 2015 r. maksymalna kwota zasiłku stałego wynosi 604,00
zł.
W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, świadczenia
pielęgnacyjnego lub dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty
prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego
pobierania, zasiłek stały nie przysługuje.